در جاده های مه آلود و باران زده ی خیال ...

به خیالتان باشد  که این سفری است در میان جاده های مه الود و باران زده ی خیال و گشتی در میان لحظه های اوج گرفتن در رویا و چندی خاطره !!

 

تنش انگار پوشیده از دانه های تگرگ

و من در خنکای تنش

مثل ذره ای آتش

دستانش ، صورتش مثل تگرگ  !

به مانند خنکی دوست داشتنی باران !

تن من اما

کویــــــــر ... 

کویر سوزان !

انگشتانش به لطافت برگ نو !

و گم شدن در میان گیسوانش انگار آب تنی کردن در دریا ..

دریــــایی چه آرام !

ســـفـــر ...

سفری در میان جاده های پر مه و باران زده ی خیال !

رشته ای چه لطیف ..

که مرا به روز تولدم باز می گرداند ..

 

دست هایت کجایند ای وجود لطیف ؟

چشمانت را از که بسته ای ؟

از که رو می گردانی ؟

از کدام سمت پنهان می نگری ؟

از چه می گریی ؟

بیا ...

دستانت را به من بده ،

تا زنجیری بسازیم و به گردن خاطره ها بیاویزیم

چشم بگشای .. که پنجره ای باشد به منزلگاه سپیدی ها و پاکی ها .

نفس هایم را بر گونه هایت حس کن و باز در تن ذوب شو ..

مرا به تنت راه بده ..

مرا به تنت راه بده ؛ ای که لمس تنت یاد آور بهاری است که هیچ گاه بازنگشت !

دستانت را به من بده و مرا در آغوش بگیر .

چشمانت را ببند و غرق شو ..

دستانت را به من بازگردان و چشمانت را ماندگار کن ..

 

ک . آسمان

دی ماه 84

 

 

:::: دوستان و همراهان خوب من از مهر صادقانه تان سپاسگزارم 

در جواب همراهیتان همیشه در قسمت نظرات پاسخی هر چند کوتاه می نویسم که امیدوارم بخوانید ::::