ابرتیره ، جا گرفته در ذهن درخت . از صبح منتظر بودم . منتظر یک آسمان تیره به ابر و باز فکرهای موهوم و خاک گرفته ... ؛  ولی نــــیاز ...

هیچ آسمانی به تیرگی آسمان امشب نیست .  هیچ نگفت و دلگیر است .

می دانم .   چقدر به فضای نوشتن خط به خط دلم عادت کرده ام . و هیچ کس به آسمان دل من من زل نزده وهیچکس انتظار یک باران را از این آسمان ندارد .

صبح زیرچنارها چند لحظه تنهایی می خواستم ... حیف شد همه ی لحظه های آن حال و هوا . و قیافه ی باغبان در نظرم خنده دار آمد . از خودم بدم آمد . تنها نبودم ( فقط به ظاهر ) !

امروز چقدر منتظر بودم ............................................

کلاغ آســــــمـان

5 / 2 / 83

    

نظرات 4 + ارسال نظر
ماندانا سه‌شنبه 8 اردیبهشت‌ماه سال 1383 ساعت 10:58 ب.ظ

در نا امیری بسی امید است
پایان شب سیه سپید است

رزهای نقره ای چهارشنبه 9 اردیبهشت‌ماه سال 1383 ساعت 09:52 ق.ظ http://silver-roses.persianblog.com

شب تاریک شما هم برای من آشنا بود دوست خوبم...
خیلی آشنا بود... ):

[ بدون نام ] چهارشنبه 9 اردیبهشت‌ماه سال 1383 ساعت 12:07 ب.ظ

مینا کمونیست چهارشنبه 9 اردیبهشت‌ماه سال 1383 ساعت 03:14 ب.ظ

bahat ghahram va dige bahat kari nadaram

بابا بی خیال ........

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد